«سلام بر امام حسین(ع) که نفسش بزرگواری نمود با ریختن خون او (در راه خدا)». در میان نغمههای جانسوز زیارت ناحیه مقدسه، سلامهایی جاریست که از عمق دلِ صاحبالزمان(عج) برخاسته؛ سلامهایی سرشار از اشک، داغ و معرفت. این سلامها، نه تنها یادآور مظلومیت کربلا، بلکه پیوندی هستند میان دلهای عاشق و حنجر بریده حسین(ع) هستند.